Więcej strat niż zysków. "One Dollar" — recenzja premiery nowego serialu kryminalnego CBS All Access

"One Dollar" brzmiało całkiem obiecująco. Platforma CBS All Access dała nam przecież "The Good Fight" i "Star Trek: Discovery". I chociaż przy "Strange Angel" stacji trochę powinęła się noga, to do najnowszej propozycji zachęcał ambitny pomysł, żeby zrobić serial pokazujący wydarzenia poprzez skupienie się w każdym odcinku na innej postaci, która akurat weszła w posiadania tytułowego banknotu. Jednak w pilotowym odcinku serial Jasona Mosberg więcej obiecuje, niż daje.

Towarzyszymy głównie Garrettowi (Philip Ettinger), który dla pieniędzy zrobi wiele, bo ma do utrzymania małą córeczkę. Problem w tym, że poza powyższymi cechami Garrett, i to w odcinku, który miał dotyczyć głównie jego losów, niczym się nie wyróżnia. Może dlatego, że wbrew sugestii zawartej w tytule odcinka, "Garrett Drimmer", dużo miejsca poświęcono tu innym postaciom. A tych poznajemy mnóstwo.

Są ci ważni, czyli właściciel stalowni Bud Carl (John Carroll Lynch, "American Horror Story"), potentat na rynku nieruchomości Wilson Furlbee (Greg Germann, "Ally McBeal") i tajemniczy bogacz Rand (Leslie Odom Jr., czyli Aaron Burr z musicalu "Hamilton"). Są ich rodziny, między innymi córka Wilsona, Dannie (Kirrilee Berger), która najwyraźniej odegra ważną rolę. A do tego policjanci, w tym także jeden były: cierpiący na bezsenność prywatny detektyw Jake Noveer (Nathaniel Martello-White). A na samym dole drabiny społecznej Garrett i inni pracownicy Buda, próbujący jakoś związać koniec z końcem.

Samo połapanie się w wysypie ludzi zajmuje trochę czasu, a "One Dollar" tego nie ułatwia. Skomplikowana jest też fabuła, ujawnione w pilocie morderstwo to bowiem tylko jeden z licznych wątków. Nacisk póki co położono nie tyle na aspekt kryminalny, co raczej na zarysowanie możliwie wielu postaci i ich sytuacji. W pierwszym odcinku układa się to w opowieść o klasowych dysproporcjach i złych biznesmenach, którzy nie liczą się z "maluczkimi". Temat to słuszny i zbawienny, ale "One Dollar" nie wyszedł to na razie poza czytankę o społecznych nierównościach. Zwłaszcza że Garreta spotyka taka kumulacja pecha, że pozytywistyczni autorzy nowelek by się nie powstydzili scenariusza.

Antykapitalistyczne rozliczenia zasygnalizowano zresztą już w tytule, a przekazywany z rąk do rąk dolar ma chyba pełnić rolę przypomnienia, że w centrum są pieniądze. W pilocie wychodzi to średnio, a ciekawsze wydają się powiązania między postaciami zupełnie inne niż te powodowane przez konkretny banknot. Ekonomia splata się wątkami prywatnymi, ale żaden z nich nie wciąga na tyle, by "One Dollar" okazał się seansem obowiązkowym.

Udaje się natomiast pokazanie zachodniej Pensylwanii, jej klimatu, mieszkańców i dialektu. Mała społeczność miasteczka Braden, w którym w końcu każdy każdego spotka na ulicy, wypada przekonująco. Serial został pięknie nakręcony, co najlepiej widać właśnie w kadrach pokazujących miejsca. Mieszane uczucia budzić mogą użyte filtry, bo taka intensywność koloru trochę odrealnia ponure wydarzenia. Ja to jednak kupuję, bo jest elegancko, a "One Dollar" pod względem technicznym przypomina kino autorskie. Pilotowy odcinek reżyserował zresztą Craig Zobel, mający w dorobku odcinki "Pozostawionych", "Amerykańskich bogów" i "Westworld", więc musi być ładnie.

Lepiej wypadają tu detale niż całokształt. Fascynująca jest na przykład zadająca zagadki barmanka, a pojawienie się pod koniec pilota postaci złodzieja (Sturgill Simpson) i zapowiedź dalszej części sezonu dają nadzieję, że może być coraz lepiej (amerykańscy krytycy, którzy widzieli już 6 odcinków, też sugerują cierpliwość). Póki co jest stylowo, ale nudnawo. "One Dollar" chce być wielowarstwowe jak "The Wire" albo przynajmniej przekonująco interwencyjne jak "American Crime", ale w efekcie jest bladą kopią po trochu jednego i drugiego.

Mam słabość do seriali z ambitnym pomysłem, zwłaszcza gdy wiąże się to z rotacją bohaterów, z których perspektywy przyglądamy się wydarzeniom. Dlatego dam szansę jeszcze co najmniej dwóm odcinkom, nawet jeśli pilotowy nie potrafił mnie szczególnie zaangażować w losy postaci. Ale jeśli ktoś już czuje, że nie może nadążyć z wysypem jesiennych nowości (co absolutnie zrozumiałe), to "One Dollar" póki co nie zasługuje na miejsce na liście priorytetów.